2015’i, çağdaş sanat adına dopdolu bir yılı geride bıraktık. Fuarlardan sergilere, bienallerden sanatçı konuşmalarına koşturduğumuz geçen yılın öne çıkan etkinliklerini sanat ortamımızın birbirinden farklı projelere imza atan üç değerli küratörüne sizler için sorduk.
DR. NECMİ SÖNMEZ
Yılın Sergisi
Nazım Hikmet Richard Dikbaş’ın Karşı Sanat Çalışmaları’nda gösterdiği “Ben Zaten Çalışıyorum” sergisi. Nazım araştırmalarını farklı tekniklerle sürdürürken, belli kavramlar üzerine olan yoğunlaşmasını farklı imgeler yaratarak dönüştürmeyi başarıyor. Tekrara, yenilemeye düşmeden.
Yılın Sanatçısı
10.11. 2015 günü yitirdiğimiz Cengiz Çekil, kırk yılı aşan sıra dışı çalışmalarına karşın Çağdaş Türk Sanatı’nın az tanınan, giriştiği görsel deneylerle 1970’lerden itibaren Türkiye’nin yakın tarihini imgelere dayalı olarak büyüteç altına almayı başarmasına rağmen çalışmaları bilinmeyen, “saklı” bir sanatçıydı. Çalışmaları MoMA ve Guggenheim gibi önemli koleksiyonlara kabul edilen sanatçı, kendi kuşağının en ilginç deneylere giren isimleri arasında yer alıyor.
Yılın Müzesi
Josef Albers Museum. Almanya’nın Bottrop kentindeki bu küçük müze, Bauhaus sanatçıları Anni ve Josef Albers’in çalışmalarıyla, birbirinden ilginç geçici sergileri sunar. Burada son olarak Walker Evans’ın kapsamlı bir retrospektifini izledim.
Yılın Sanat Olayı
Ali Artun’un İletişim Yayınları’ndan çıkardığı “SANAT HAYAT” dizisi. Birbirinden önemli 37 kitabın yayınlandığı bu dizi, ülkemizde çok uzun süreden beri ihtiyacını duyduğumuz nitelikli, sorumluluk sahibi düzeyiyle “zihin açıcı” bir özelliğe sahip. Aralık ayı başında Artun’un bizzat kaleme aldığı “Sanatın İktidarı” isimli kitap yayınlandı.
NAZ CUGUOĞLU
Yılın Sergisi
Bu senenin ayaklarımı yerden kesen sergisi Şahin Kaygun’un İstanbul Modern’deki sergisi oldu. Disiplinlerarası kavramının yolu henüz Türkiye’ye düşmemişken, teknikler arasındaki sınırları zorlayan sanatçının fotoğraf üzerindeki deneysel müdahaleleri/katmanları ve Türkiye için bir ilk olan Polaroid’leri, serginin 80’lerin politik buhranıyla uyum içindeki karanlık atmosferinde izleyicileri de bilincin sınırlarına taşıyordu.
Yılın Sanatçısı
Zamanın İşaretleri sanatçı grubu: Huo Rf, Sena, Sabo, Burak Ata ve Ecem Yüksel’den oluşan grup, beni yaptıkları işlerle her zaman heyecanlandıran genç sanatçılardan oluşuyor. İşbirliği halinde, organik, tartışmaya ve sohbete açık yapılarını özellikle günümüz şartlarında çok değerli ve gerekli bulduğum kolektifin üyeleri üçüncü ve son sergileri Başı Balkonda Dünyaya Ters’i Pi Artworks’te gerçekleştirdiler.
Yılın Müzesi
Baksı Müzesi. Prof. Dr. Hüsamettin Koçan’ın kurduğu ve Bayburt’un Bayraktar köyünde yer alan müze, tersine göçü başlatacak çalışmaları, bölgedeki çocukların ve gençlerin eğitimine ve kadın istihdamı projelerine verdiği desteğin yanı sıra tasarım, sanat ve kültür alanındaki projeleri ve gelenekselle çağdaşı buluşturan sergileriyle günümüzde bir müzenin nasıl daha kucaklayıcı ve eğitici olabileceği konusunda hepimize ders veriyor.
Yılın Sanat Olayı
Aziz Nesin Sanat Köyü’nün çalışmalarına başlaması. Işın Önol’un koordinasyonunu gerçekleştirdiği sanat köyünde 17-21 yaş aralığında ve mevcut eğitim sistemi içinde ihtiyaç duyduğu öğrenme koşullarına ulaşamamış öğrenciler, iki haftalık bir pilot program kapsamında ‘eleştirel düşünce ve fikir üretme’ odaklı derslere ve atölyelere katıldılar. Çok değerli eğitimciler eşliğinde, gençlere bu kadar erken yaşta ulaşılması ve kuramsal derslerin atölyelerle, sunum, portfolyo hazırlama becerileriyle desteklenmiş olması bana göre Türkiye’de sanat dünyası için paha biçilemez bir girişim. Devamını heyecanla bekliyorum.
EBRU YETİŞKİN
Yılın Sergisi
İnsanı imge ve sesle kuşatarak tekil bir dünyaya dahil edebilen, mekana özgü yapı, ses yerleştirmesi ve görsel kurgu kullanımıyla sinematik olana fiziksellik kazandıran eğilimleri deneyimlenebilir kıldığı için Prizma’nın (Lara Kamhi ve Eli Kasavi) “Moving Images #2” adlı sergisi. Yoğunluk inisiyatifinin “Su Ruhu” adlı mekansal deneyimi de görülmeye değerdi.