1982, Tekirdağ’da doğumlu Güliz Baydemir, 2005 yılında Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nden ikincilikle mezun oldu. 2011 -2012’de Erasmus bursu ile İtalya da Accademia di Belle Arti di Urbino’da öğrenim gördü. 2010-2016 yılları arasında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde Araştırma Görevlisi olarak görev yaptı ve sanatta yeterlik/doktora eğitimini tamamladı. 2018’den beri Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nde Doktor Öğretim Üyesi olarak görev yapmaktadır.
Talens, Umut Vakfı, Kalp Vakfı, Gallipoli Memorial Club gibi resim yarışmalarından aldığı toplam 9 ödülü bulunan sanatçının eserleri, Mamut Art Project, Şefik Bursalı, Devlet Resim Heykel Sergisi, TBMM 85.Yıl, Tekel ve TRT Resim yarışması gibi pek çok yarışmada sergilenmeye değer görülmüştür. Türkiye’nin çeşitli şehirlerinin yanı sıra İtalya, Yunanistan, Bulgaristan, Romanya, Makedonya, Kosova, Arnavutluk, KKTC, Çin, Japonya, Kazakistan, Azerbaycan gibi çeşitli ülkelerde karma sergilere katılan Güliz’in çalışmaları yurt içinde ve yurt dışında çeşitli koleksiyonlarda yer almaktadır.
Figüratif eğilimde tuval resmine odaklanan sanatçı, veristik bir desen altyapısı ve öznel bir renk kullanımıyla insan ve doğa ilişkisi konusunda yapıtlar üretir. “Sessiz Bölge” serisinde doğanın diyalektiği ile benliğimizin farkındalığına ulaştığımız varoluş anlarını görselleştirir. İnsan eliyle yapılmış, insansız boş mekanları resmederek, doğanın düzenine karşın mimari ile insanın yaratmaya çalıştığı düzeni ve bunun içselliğini zaman ve mekan temaları üzerinden sorgular. “Nuh un Gemisi” serisinde, postapokaliptik doğa görünümleri ve hayvan portreleri ile kaosa göndermede bulunurken, “Kayıp Cennet” resimlerinde ise yeni bir yaşam arzusuyla sahte cennetler yaratmaya çalıştığımız günümüzde, insan ve doğa ilişkisi sanatçının tuvaline yansımayı sürdürür.
Dünyanın felaketlerinden ve sosyal hayatın zorunluluklarından kaçış kurgularıyla, insanın vadedilmiş cenneti arayışı, rüya mekanlara dair görüntülere dönüşerek sanatçının ‘’Kayıp Cennet’’ serisinde ortaya çıkar. Resimlerinde ele aldığı mimari elemanların sembolize ettiği, insanın bilgi oluşturması, konut, çevre ve sanat yaparak düzenlilik yaratması eğilimine karşın entropi olarak adlandırılan, evrendeki düzensizliğe gidiş yasası, kestirilemez determinizm ve kaos yasaları, zıtlıklar ve zıtlıkların birliğe dönüşümü Güliz’in sanatında sorguladığı temalar olmayı sürdürmektedir.
