1984 yılında İstanbul’da doğan Bahar Artan Oskay, 2006 yılında Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Plastik Sanatlar Bölümü’nde lisans, 2011 yılında aynı bölümde yüksek lisans eğitimini tamamladı. 2017 yılında da Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım Ana Sanat Dalı Sanatta Yeterlik programını tamamlayan Bahar, Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Plastik Sanatlar Bölümü’nde bölüm başkan yardımcısı olarak görev yapıyor.

Oskay, ilk dönemlerinde popüler kültürü incelerken modern sanatın büyük ustalarının eserlerini yorumladı. Bu sanatçılar arasında Mondrian’dan Matisse’e, Picasso’dan Gauguin’e kadar uzanan geniş bir yelpaze içerisinde sanatçıların eserlerini yorumlayıp kendine mal ederken popüler sanatı özgün bakış açısıyla gündeme getirdi. İlerleyen dönemlerinde popüler imgelerin güncel hayatta ne gibi farkındalık yarattığı ve birebir etkileşim halinde sanat yapıtına nasıl dönüştüğü sorunsalı üzerine bir dizi eser üretti.

Picasso’nun ‘Her yaratıcı hareket, öncesinde bir yıkımla başlar’ sözünden etkilenen sanatçı, artık kendi sanatını da yorumlamak ve sanatsal değişimin kaçınılmaz doğasının etkisi altında eski resimlerini sonucunu öngöremeyeceği bir yöntem ile kesip, yok edip yeniden kompoze etme sürecine girdi. Resimlerindeki bu değişim ‘kontrollü’ yaratının ‘kontrolsüz’ birlikteliğine dayanmaktadır.

Oskay’a göre, yaratmak için yok etmek gereklidir, yok ediş süreci sancılı olduğu kadar kroniktir. Fakat ulaşmayı düşündüğünüz bir nokta varsa, yok ediş aynı zamanda bir basamaktır. Oskay, bu yok ediş sürecinde aldığı tesadüfi yakın kadrajlar sonrasında figüratif soyutlamadan, soyut sanata ulaştı. Soyut, Oskay’ın resimlerinde soyutlamanın bir parçasına dönüştü.

Sanatçının son dönem alüminyum (multi-layered) çalışmaları yok ediliş, saflık ve yokluk hissinden türemiştir. Sanatçı, resimlerinde büyük boşluklar oluşturmaya ve bu boşluklar arasında süzülen gölgelerin, yokluğun gölgeleri olduğunu belirtmektedir. Sanatçıya göre yokluk, varolana referans verir. Oluşturulan boşluklar düşünmeye ve yorumlamaya olanak sağlar, izleyicinin boşluğu algıladığı şekilde tamamlamasına izin verir.