Bab 4

“Hatırımda kalan şiirleri, öyküleri, yüzleri düşündükçe bir öncekinin nesnelliğini değiştiriyordu. Bir yıkım mı yoksa yeni bir cemalin-gerçekliğin inşası mı, emeğe kalan… Bilinen üretim dillerine, bilinmesi pek muhtemel müdahaleler yeni bedenler kazandırırken, “BAB” yüksek sesle içimdeki ezgide dans edenlerin yüzlerindeki değişimleri anlatıyordu… Kadın’dan, Erkek’ten, insandan sonra mı gelir aradığım duygular önce mi bunu hiç kestiremiyorum… İçimden gelen olağanca duygu ile cemallerini değiştiriyordum… Bir romanın içinde can çekişen kahramanı, bütün sayfaları işgal etmiş mahallenin olmazsa olmazını yıkar-geçer (!/?)
Y-XY’nin bir devamıdır…” Haydar AKDAĞ